Türkiye'de boşanma süreci, birçok kadın için farklı zorlukları beraberinde getirmekte. Son dönemde ise Anayasa Mahkemesi (AYM) gündeminde olan "300 gün yasağı", boşanan kadınların yeniden evlenmelerine dair mevcut düzenlemeleri sorgulatıyor. 2003 yılında kabul edilen Medeni Kanun'un 125. maddesi, boşanan kadınların, eşlerinden boşandıktan sonraki 300 gün içerisinde yeniden evlenmelerine yasak getiriyor. Bu durum, toplumsal cinsiyet eşitliği ve bireylerin yeniden kuracakları aile yapısı açısından tartışmalara neden oluyor.
2003 yılından bu yana yürürlükte olan bu yasak, boşanan kadınların hamile kalma olasılığını göz önünde bulundurarak, çocukların nüfus kayıtlarının belli bir düzen içerisinde kalmasını amaçlıyor. Ancak, zamanla bu düzenlemenin, kadınların sosyal hayattaki ve ekonomik alandaki haklarını kısıtlayıcı bir unsur haline geldiği eleştirileri yükselmeye başladı. Yasanın, boşanan kadınları ikinci sınıf vatandaş gibi görmesi, medyada ve sosyal platformlarda sıkça tartışılan bir konu haline geldi. Çünkü, boşanan kadınlar, bu bekleme süresi içerisinde çeşitli psikolojik ve sosyolojik baskılara maruz kalmakta, aynı zamanda yeniden evlenmeleri yönündeki kararları da kısıtlanmakta.
Yasağın kaldırılması yönündeki talepler, yalnızca kadın hakları savunucularından gelmiyor. Modern toplum yapısında kadınların kendi kararlarını alma, özgürce yaşam sürme hakları üzerine kurulu olan bir perspektifin önemi giderek daha fazla kabul görmekte. Boşanma sosyoloji ve psikoloji açısından ele alındığında, bir kadının yeniden evlenmesi, hemen olması gereken bir durum değildir. Ancak, bu karara yönelik olan özgürlüğün kısıtlanması ise eleştirilen bir unsurdur.
Anayasa Mahkemesi, son zamanlarda bu konuda yaptığı değerlendirmelerle dikkat çekiyor. Kadın hakları ve bireysel özgürlüklerin göz ardı edildiği bu yasağın, Anayasa'nın temel ilkelerine aykırı olduğuna yönelik başvuruların artması, hukukun üstünlüğü ilkesi çerçevesinde, AYM’nin bu konuda bir karar vermesini gerektiriyor. Mahkeme, Anayasa'ya uygunluk açısından bu yasağın sevk ettiği sonuçlar üzerinde değerlendirmelerde bulunacak. Eğer Anayasa Mahkemesi, yasağın Anayasa'nın eşitlik ilkesine aykırı olduğuna karar verirse, Türkiye’de yasal düzenlemeler artan bir hızla değişebilir. Bu, kadınların yeniden evlenme haklarını güvence altına alma ve sosyal hayata aktif katılımı konusunda önemli bir adım olacaktır.
Bunun yanı sıra, AYM’nin alacağı karar, toplumda geniş yankı uyandıracak ve tartışmalar sürecektir. Kadın hakları alanındaki mücadele, mevcut yasaların gözden geçirilmesi ve değiştirilmesi hususundaki çağrılara ivme kazandırabilir. Anayasa Mahkemesi'nden gelecek olumlu bir karar, boşanan kadınların yaşam standartlarını yükseltecek ve toplumda cinsiyet eşitliğinin sağlanması adına bir ilerleme kaydedilmesine zemin oluşturabilir.
Sonuç olarak, boşanan kadınlara yönelik 300 gün yasağı, Anayasa Mahkemesi’nin gündeminde önemli bir yer tutmaya devam ediyor. Kadın haklarının korunması ve bireysel özgürlüklerin desteklenmesi adına alınacak kararlar, sadece hukuki değil, aynı zamanda toplumsal bir değişimi de asılacak. Boşanan kadınların yaşayacakları hayatı ve kuracakları yeni aileleri üzerindeki etkileri göz önüne alındığında, bu yasağın yeniden gözden geçirilmesi gerektiği konusundaki görüşler, giderek daha fazla ağırlık kazanıyor. Önümüzdeki günlerde Anayasa Mahkemesi'nin vereceği karar ise, bu konuya dair tüm tartışmaları derinleştirip yeni bir perspektif sunacak.
